Discussion about this post

User's avatar
Marret's avatar

Dankjewel voor deze zondagse inspiratie. Ik doe veel aan teamcoaching en vertel i.v.m. het onderlinge gedoe altijd dat bij woede en angst onze oren dichtklappen en we terugvallen op ons reptielenbrein. Pas als we ons veilig genoeg weten, zijn we weer in staat tot luisteren.

Ik leef met 25 huisgenoten waarbij de een angstiger is dan de ander m.b.t. covid, de een de overheidsbesluiten meer vertrouwt dan de ander hoewel ieder zich aan de hoofdregels hield. Dat gaf wrijving. Wat ons toen hielp is om eerst met een paar om de tafel te gaan zitten en elkaar de vraag te stellen 'waarom is ... belangrijk voor je?' met de afspraak om alleen verhelderende doorvragen te stellen tot diegene zich echt gehoord voelde. Daarna ontstond er meer rust en mildheid naar elkaar. Toen was er ruimte om op zoek te gaan naar 'welke manier van omgaan in ons huis doet zoveel mogelijk recht aan het hele continuΓΌm van houdingen en gevoelens over deze toestand'. Daarover hebben we vervolgens met alle huisgenoten uitgewisseld. Het was niet makkelijk maar het lukte om tot overeenstemming te komen. Alles begint met het besluit elkaar te wΓ­llen horen, vanuit de overtuiging dat je daarmee samen een hoger doel dient.

Expand full comment
Reach's avatar

Mooie nieuwsbrief weer over angst. Deze week kwam ik deze manifesto tegen over luisteren. Lijkt mij heel waardevol voor veel mensen: https://gretchenrubin.com/2021/05/i-made-a-manifesto-of-listening/

Expand full comment
10 more comments...

No posts