Discussion about this post

User's avatar
Jan Mars's avatar

Beste Wouter, een treffende metafoor deze zeilboot. Ik werk dagelijks met mensen waarbij het bootje niet meer “zeewaardig” is. Als psycholoog binnen het UMCG (Groningen) begeleid ik patiënten met een ernstige depressie tijdens een ervaring waarin ze onder invloed zijn van psychedelica (psilocybine). Je vraag gaat me dan ook aan het hart. Dit zijn mensen die bij uitstek kampen met een gebrek aan verbinding met de buitenwereld, maar ook met hun eigen binnenwereld. Vanuit recente studies met verschillende psychedelica bij mensen met een “psychiatrisch stoornis” komt een interessant beeld naar voren. Ongeacht de diagnose (angst, dwang, depressie) wijten de patiënten, die baat hebben aan deze behandeling, dat aan de volgende processen: een afname van zelf kritiek en toegenomen zelf compassie, van isolement naar verbinding met emoties, zintuigen en de wereld om hun heen, en het kunnen ervaren van een breder spectrum van emoties: dat wil zeggen, ze zijn beter in staat zijn om voorheen onopgeloste emoties te verwerken en los te laten. Met name het laatste proces staat steeds meer onder de aandacht als wellicht een van de belangrijkste processen in therapeutische verandering. Ons hele leven maken we gebeurtenissen door die ons emotioneel aangrijpen. Als het in ons vermogen ligt om deze gebeurtenissen te doorleven en te integreren, is dat de weg naar een bootje waarbij de wind in de zeilen wappert. Wanneer dat niet in ons vermogen ligt, krimpen we ineen, en blijft ons bootje op het droge liggen. Dat vermogen lijkt voor een belangrijk deel bepaald te worden door wat wij van huis uit meekrijgen, maar ook zeker binnen de scholen waarin we zoveel tijd doorbrengen, en de maatschappij in bredere zin.

Dit sluit aan op de onderstaande opmerking over het boek “The body keeps the score” van psychiater Bessel v.d. Kolk. Hoe leren wij om op een gezonde wijze uitdrukking te geven aan de lichamelijke gewaarwordingen die gekoppeld zijn aan onze emoties? Lastig in een zeer cognitief ingestelde samenleving en dito geestelijke gezondheidszorg.

Het artikel: Joost Breeksema et al. - Psychedelic Treatments for Psychiatric Disorders: A Systematic Review and Thematic Synthesis of Patient Experiences in Qualitative Studies

Groet, Jan Mars

Expand full comment
Mark Tigchelaar's avatar

Heel tof dit. Mijn achtergrond is neuropsychologie en bekijk dit thema vanuit die bril. In mijn ervaring speelt het thema 'afleiding' hier ook in mee. We worden meer dan 200 keer per dag onderbroken in hetgeen we aan het doen zijn, hierdoor leven we steeds meer gefragmenteerd en oppervlakkig. Plezier in plaats van voldoening en diepgang. Met andere woorden: zonder een bepaalde mate van focus, is het - in mijn ogen - lastig om zingeving te bereiken.

Expand full comment
30 more comments...

No posts