Beste Wouter, een treffende metafoor deze zeilboot. Ik werk dagelijks met mensen waarbij het bootje niet meer “zeewaardig” is. Als psycholoog binnen het UMCG (Groningen) begeleid ik patiënten met een ernstige depressie tijdens een ervaring waarin ze onder invloed zijn van psychedelica (psilocybine). Je vraag gaat me dan ook aan het hart. Dit zijn mensen die bij uitstek kampen met een gebrek aan verbinding met de buitenwereld, maar ook met hun eigen binnenwereld. Vanuit recente studies met verschillende psychedelica bij mensen met een “psychiatrisch stoornis” komt een interessant beeld naar voren. Ongeacht de diagnose (angst, dwang, depressie) wijten de patiënten, die baat hebben aan deze behandeling, dat aan de volgende processen: een afname van zelf kritiek en toegenomen zelf compassie, van isolement naar verbinding met emoties, zintuigen en de wereld om hun heen, en het kunnen ervaren van een breder spectrum van emoties: dat wil zeggen, ze zijn beter in staat zijn om voorheen onopgeloste emoties te verwerken en los te laten. Met name het laatste proces staat steeds meer onder de aandacht als wellicht een van de belangrijkste processen in therapeutische verandering. Ons hele leven maken we gebeurtenissen door die ons emotioneel aangrijpen. Als het in ons vermogen ligt om deze gebeurtenissen te doorleven en te integreren, is dat de weg naar een bootje waarbij de wind in de zeilen wappert. Wanneer dat niet in ons vermogen ligt, krimpen we ineen, en blijft ons bootje op het droge liggen. Dat vermogen lijkt voor een belangrijk deel bepaald te worden door wat wij van huis uit meekrijgen, maar ook zeker binnen de scholen waarin we zoveel tijd doorbrengen, en de maatschappij in bredere zin.
Dit sluit aan op de onderstaande opmerking over het boek “The body keeps the score” van psychiater Bessel v.d. Kolk. Hoe leren wij om op een gezonde wijze uitdrukking te geven aan de lichamelijke gewaarwordingen die gekoppeld zijn aan onze emoties? Lastig in een zeer cognitief ingestelde samenleving en dito geestelijke gezondheidszorg.
Het artikel: Joost Breeksema et al. - Psychedelic Treatments for Psychiatric Disorders: A Systematic Review and Thematic Synthesis of Patient Experiences in Qualitative Studies
Heel tof dit. Mijn achtergrond is neuropsychologie en bekijk dit thema vanuit die bril. In mijn ervaring speelt het thema 'afleiding' hier ook in mee. We worden meer dan 200 keer per dag onderbroken in hetgeen we aan het doen zijn, hierdoor leven we steeds meer gefragmenteerd en oppervlakkig. Plezier in plaats van voldoening en diepgang. Met andere woorden: zonder een bepaalde mate van focus, is het - in mijn ogen - lastig om zingeving te bereiken.
Nog even terug naar dat bootje. Eén van de woorden die daar staat is 'Connecties'. Ik denk dat er nog heel veel verbeterpotentieel is om met elkaar te verbinden. In Haarlem zijn we bijvoorbeeld sinds vorig jaar subgroepjes gaan vormen vanuit de 120 stadmakers die actief zijn in Haarlem. Of eind 2019 zijn honderden European met elkaar aan 't verbinden in een nieuwe politieke beweging genaamd Volt (nu op één zetel in de peilingen van Maurice de Hond). Ik zelf ben eind vorig jaar gestart om een twintigtal bewegingen op te starten. Zie https://r2.miraheze.org/wiki/Plannen_van_bewegingen. Moeten we niet eerst nog flink met elkaar connecten voordat we ons op 'onze' purpose gaan storten?
Spiral dynamics van Graves en het later gekoppelde model van Integral Psychology van Ken Wilber geven een mooi beeld van stadia van bewustzijnsontwikkeling van mens en cultuur. Transpersoonlijkheid, eenheidsbewustzijn en transcendentie staan hier bij hogere stadia centraal. Mooi model en heel herkenbaar. Ik haal zelf ook veel uit Theory U van Otto Scharmer. Ze hebben een grote online community die verandering (sociaal, economisch, psychologisch) wil bewerkstelligen.
Net kennis gemaakt met deze mooie nieuwsbrief, dus ik moet nog even vanaf februari teruglezen ;-)
Je begint deze met benoemen van: "ongekende combinatie van crises". Doet mij denken aan de filmdocu van Helena Norberg-Hodge: The Economics of Happiness. Hierin, naast alle andere crisissen (klimaat, economisch enz) ook aandacht voor de 'crisis of the human spirit'.
Ben je bekend met de boeken van Neale Donald Walsch. Gesprekken met god. De eerste drie delen vormen de kern. Delen die daarna verschenen verduidelijken diverse thema's uit deze eerste drie boeken. Neale heeft het veel over God maar wisselt deze term net zo makkelijk voor welke andere betekenis die je aan het Universele wil geven.
Wouter, wat een mooie zoektocht!! Wat betreft je opmerking ‘verder verkennen hoe het kan dat kwantumfysica en spiritualiteit meer met elkaar te maken hebben dan je zou denken’ kan ik je van harte het boek The Field van Lynne McTaggart aanraden. Een voorproefje: During the past few decades, science has begun to prove what ancient myth and religion has always espoused: that there may be such a thing as a life force. Frontier scientist all over the globe have produced extraordinary evidence to show that an energy field - the Zero Point Field - connects everything in the universe, and we ourselves are part of this vast dynamic cobweb of energy exchange. Ken je het? Warme groet, iona
In boek Trauma sporen van Bessel vd Kolk veel info over wisselwerking lichaam, brein en geest. Het bootje is ook te vergelijken met onze biologische aanleg. "We zijn geprogrammeerd om te overleven om angst, jaloezie, zelfzucht en afgunst te voelen, maar ons soort heeft ook een nog sterkere aanleg tot vriendelijkheid, mededogen, samenwerken, liefde en zorg (vooral voor degenen in nood.) Wij mensen hebben ook een aangeboren ethisch kompas." Dus zowel het bootje als het zeil zit in onze genen en houden ons in balans. Als door trauma iets in bootje of zeil kapot, wordt varen moeilijker.
Mijn ervaring is dat dat gevoel van zingeving er altijd wel is. Maar soms zo diep begraven onder conditionering (in deze periode vooral geconditioneerde angst), dat ik er niet bij kan. Eigenlijk: te bang ben om er naar toe te durven gaan.
Belangrijk is IMHO dat purpose/zingeving iets PERSOONLIJKS is. Dat wil zeggen dat mensen in hun leven een aantal stadia doormaken. Let op: het is geen wedstrijd met beter of slechter. Een wonderlijke professor Claire Graves heeft dat ooit in kaart gebracht. Inderdaad een soort extensie van Maslow niveaux. Als je op een “hoger” (in het model) level denkt, kan je ook
levels daaronder begrijpen. Andersom begrijpen mensen op lager level niet waar die mensen het daar boven over hebben. Wil je meer weten over dit model?
Tof dat je hiermee aan de slag gaat Wouter! Als je in gesprek wilt met ervaringsdeskundigen die niet praten over, maar vanuit, hou ik me aanbevolen. Niet dat ik verlicht ben, maar als ik dat vergeet ben ik het wel😁 En ken je het werk van Arjuna Ardagh over translucentie?
Dank voor jouw stuk. Wat ik intrigerend vind is dat je stelt dat God dood is en er vervolgens gesproken wordt over een model om tot ultieme zingeving te komen en in de reacties volgen nog veel meer modellen. Daarmee sluit je het een van het ander uit. Mijn vraag is waarom? Groeten, Wilma
Mooi verbeeld in die boot. Mooie zoektocht. Dank! Sinds 25 jaar houd ik me hiermee bezig, en sinds 2016 hebben we inmiddels een deel van het onderwijs aan de Universiteit Leiden gecentreerd rond purpose en toegepaste zingeving, en de relatie met je leven van alledag. Inmiddels ook ingebed in verschillende reguliere onderwijsprogramma's, ook in de Beta wetenschappen. Ook aan andere universiteiten (TU Delft en U Utrecht). We hanteren zowel psycho(neurologische) en filosofische / existentiele kaders en linken deels aan bekende modellen (zoals door andere commentatoren hier benoemd), tegenwoordig gelukkig steeds meer geborgd door wetenschappelijk onderzoek). Dit om zin en onzin te onderscheiden ;-) Succes met deze wonderschone zoektocht, mocht je geinteresseerd zijn dan weet je ons vast te vinden. Hartelijke groet! Marc Cleiren - Learning My Way - Universiteit Leiden.
Ik sluit me aan bij de toevoeging van Dolf Nijsen. Zelf zet ik Maslow voor het gemak op zijn kop en koppel de stappen die je zet aan de piramide van Bateson. De context waarin je verkeert, bepaalt in grote mate de mogelijkheden van zijn. Om van doen naar zijn te bewegen. Doen is een werkwoord en beweging van ego naar zijn, kan de manier zijn om je purpose te bereiken. Purpose is in mijn beleving dan ook niet ego gedreven en niet gericht op eenheid maar op heelheid, een met alles. En als alles liefde is, is dit een mooi vertrekpunt voor transcendentie.
Beste Wouter, een treffende metafoor deze zeilboot. Ik werk dagelijks met mensen waarbij het bootje niet meer “zeewaardig” is. Als psycholoog binnen het UMCG (Groningen) begeleid ik patiënten met een ernstige depressie tijdens een ervaring waarin ze onder invloed zijn van psychedelica (psilocybine). Je vraag gaat me dan ook aan het hart. Dit zijn mensen die bij uitstek kampen met een gebrek aan verbinding met de buitenwereld, maar ook met hun eigen binnenwereld. Vanuit recente studies met verschillende psychedelica bij mensen met een “psychiatrisch stoornis” komt een interessant beeld naar voren. Ongeacht de diagnose (angst, dwang, depressie) wijten de patiënten, die baat hebben aan deze behandeling, dat aan de volgende processen: een afname van zelf kritiek en toegenomen zelf compassie, van isolement naar verbinding met emoties, zintuigen en de wereld om hun heen, en het kunnen ervaren van een breder spectrum van emoties: dat wil zeggen, ze zijn beter in staat zijn om voorheen onopgeloste emoties te verwerken en los te laten. Met name het laatste proces staat steeds meer onder de aandacht als wellicht een van de belangrijkste processen in therapeutische verandering. Ons hele leven maken we gebeurtenissen door die ons emotioneel aangrijpen. Als het in ons vermogen ligt om deze gebeurtenissen te doorleven en te integreren, is dat de weg naar een bootje waarbij de wind in de zeilen wappert. Wanneer dat niet in ons vermogen ligt, krimpen we ineen, en blijft ons bootje op het droge liggen. Dat vermogen lijkt voor een belangrijk deel bepaald te worden door wat wij van huis uit meekrijgen, maar ook zeker binnen de scholen waarin we zoveel tijd doorbrengen, en de maatschappij in bredere zin.
Dit sluit aan op de onderstaande opmerking over het boek “The body keeps the score” van psychiater Bessel v.d. Kolk. Hoe leren wij om op een gezonde wijze uitdrukking te geven aan de lichamelijke gewaarwordingen die gekoppeld zijn aan onze emoties? Lastig in een zeer cognitief ingestelde samenleving en dito geestelijke gezondheidszorg.
Het artikel: Joost Breeksema et al. - Psychedelic Treatments for Psychiatric Disorders: A Systematic Review and Thematic Synthesis of Patient Experiences in Qualitative Studies
Groet, Jan Mars
Heel tof dit. Mijn achtergrond is neuropsychologie en bekijk dit thema vanuit die bril. In mijn ervaring speelt het thema 'afleiding' hier ook in mee. We worden meer dan 200 keer per dag onderbroken in hetgeen we aan het doen zijn, hierdoor leven we steeds meer gefragmenteerd en oppervlakkig. Plezier in plaats van voldoening en diepgang. Met andere woorden: zonder een bepaalde mate van focus, is het - in mijn ogen - lastig om zingeving te bereiken.
Nog even terug naar dat bootje. Eén van de woorden die daar staat is 'Connecties'. Ik denk dat er nog heel veel verbeterpotentieel is om met elkaar te verbinden. In Haarlem zijn we bijvoorbeeld sinds vorig jaar subgroepjes gaan vormen vanuit de 120 stadmakers die actief zijn in Haarlem. Of eind 2019 zijn honderden European met elkaar aan 't verbinden in een nieuwe politieke beweging genaamd Volt (nu op één zetel in de peilingen van Maurice de Hond). Ik zelf ben eind vorig jaar gestart om een twintigtal bewegingen op te starten. Zie https://r2.miraheze.org/wiki/Plannen_van_bewegingen. Moeten we niet eerst nog flink met elkaar connecten voordat we ons op 'onze' purpose gaan storten?
Spiral dynamics van Graves en het later gekoppelde model van Integral Psychology van Ken Wilber geven een mooi beeld van stadia van bewustzijnsontwikkeling van mens en cultuur. Transpersoonlijkheid, eenheidsbewustzijn en transcendentie staan hier bij hogere stadia centraal. Mooi model en heel herkenbaar. Ik haal zelf ook veel uit Theory U van Otto Scharmer. Ze hebben een grote online community die verandering (sociaal, economisch, psychologisch) wil bewerkstelligen.
Net kennis gemaakt met deze mooie nieuwsbrief, dus ik moet nog even vanaf februari teruglezen ;-)
Je begint deze met benoemen van: "ongekende combinatie van crises". Doet mij denken aan de filmdocu van Helena Norberg-Hodge: The Economics of Happiness. Hierin, naast alle andere crisissen (klimaat, economisch enz) ook aandacht voor de 'crisis of the human spirit'.
Hier te bekijken: https://www.youtube.com/watch?v=M2kHUKbPogQ
Ben je bekend met de boeken van Neale Donald Walsch. Gesprekken met god. De eerste drie delen vormen de kern. Delen die daarna verschenen verduidelijken diverse thema's uit deze eerste drie boeken. Neale heeft het veel over God maar wisselt deze term net zo makkelijk voor welke andere betekenis die je aan het Universele wil geven.
Wouter, wat een mooie zoektocht!! Wat betreft je opmerking ‘verder verkennen hoe het kan dat kwantumfysica en spiritualiteit meer met elkaar te maken hebben dan je zou denken’ kan ik je van harte het boek The Field van Lynne McTaggart aanraden. Een voorproefje: During the past few decades, science has begun to prove what ancient myth and religion has always espoused: that there may be such a thing as a life force. Frontier scientist all over the globe have produced extraordinary evidence to show that an energy field - the Zero Point Field - connects everything in the universe, and we ourselves are part of this vast dynamic cobweb of energy exchange. Ken je het? Warme groet, iona
In boek Trauma sporen van Bessel vd Kolk veel info over wisselwerking lichaam, brein en geest. Het bootje is ook te vergelijken met onze biologische aanleg. "We zijn geprogrammeerd om te overleven om angst, jaloezie, zelfzucht en afgunst te voelen, maar ons soort heeft ook een nog sterkere aanleg tot vriendelijkheid, mededogen, samenwerken, liefde en zorg (vooral voor degenen in nood.) Wij mensen hebben ook een aangeboren ethisch kompas." Dus zowel het bootje als het zeil zit in onze genen en houden ons in balans. Als door trauma iets in bootje of zeil kapot, wordt varen moeilijker.
Mijn ervaring is dat dat gevoel van zingeving er altijd wel is. Maar soms zo diep begraven onder conditionering (in deze periode vooral geconditioneerde angst), dat ik er niet bij kan. Eigenlijk: te bang ben om er naar toe te durven gaan.
Belangrijk is IMHO dat purpose/zingeving iets PERSOONLIJKS is. Dat wil zeggen dat mensen in hun leven een aantal stadia doormaken. Let op: het is geen wedstrijd met beter of slechter. Een wonderlijke professor Claire Graves heeft dat ooit in kaart gebracht. Inderdaad een soort extensie van Maslow niveaux. Als je op een “hoger” (in het model) level denkt, kan je ook
levels daaronder begrijpen. Andersom begrijpen mensen op lager level niet waar die mensen het daar boven over hebben. Wil je meer weten over dit model?
Tof dat je hiermee aan de slag gaat Wouter! Als je in gesprek wilt met ervaringsdeskundigen die niet praten over, maar vanuit, hou ik me aanbevolen. Niet dat ik verlicht ben, maar als ik dat vergeet ben ik het wel😁 En ken je het werk van Arjuna Ardagh over translucentie?
Ha Wouter,
Dank voor jouw stuk. Wat ik intrigerend vind is dat je stelt dat God dood is en er vervolgens gesproken wordt over een model om tot ultieme zingeving te komen en in de reacties volgen nog veel meer modellen. Daarmee sluit je het een van het ander uit. Mijn vraag is waarom? Groeten, Wilma
Dag Wouter,
Mooi verbeeld in die boot. Mooie zoektocht. Dank! Sinds 25 jaar houd ik me hiermee bezig, en sinds 2016 hebben we inmiddels een deel van het onderwijs aan de Universiteit Leiden gecentreerd rond purpose en toegepaste zingeving, en de relatie met je leven van alledag. Inmiddels ook ingebed in verschillende reguliere onderwijsprogramma's, ook in de Beta wetenschappen. Ook aan andere universiteiten (TU Delft en U Utrecht). We hanteren zowel psycho(neurologische) en filosofische / existentiele kaders en linken deels aan bekende modellen (zoals door andere commentatoren hier benoemd), tegenwoordig gelukkig steeds meer geborgd door wetenschappelijk onderzoek). Dit om zin en onzin te onderscheiden ;-) Succes met deze wonderschone zoektocht, mocht je geinteresseerd zijn dan weet je ons vast te vinden. Hartelijke groet! Marc Cleiren - Learning My Way - Universiteit Leiden.
Ik sluit me aan bij de toevoeging van Dolf Nijsen. Zelf zet ik Maslow voor het gemak op zijn kop en koppel de stappen die je zet aan de piramide van Bateson. De context waarin je verkeert, bepaalt in grote mate de mogelijkheden van zijn. Om van doen naar zijn te bewegen. Doen is een werkwoord en beweging van ego naar zijn, kan de manier zijn om je purpose te bereiken. Purpose is in mijn beleving dan ook niet ego gedreven en niet gericht op eenheid maar op heelheid, een met alles. En als alles liefde is, is dit een mooi vertrekpunt voor transcendentie.
Ken je Theory U van Otto Scharmer?